Tavvuk

Yol uzun olunca (İstanbul – Datça ) sabah 4: 30 da koyulduk yola. 8: 00’ den itibaren kahvaltı yapacak bir yer aramaya başladı gözümüz, ama nafile. Yol boyunca hep bildik tanıdık dinlenme alanları var. Neredeyse 2 saat geçti ama hala kahvaltı yapamamıştık. 

Umutsuzluk içinde yol almaya devam ederken tabelalarla Manisa girişinden itibaren tavvuk karakteri ile tanıştık. Manisa Akhisar çıkışında tavvuk’u gördük ve hemen sağa çekiverdim. (10: 05) Tavukla ilgili bir şeyler olduğunu anlamıştık, yine de kahvaltılık bir şeylerde bulabiliriz umudu ile içeri giriverdik. 

İçeride özenle hazırlanmış bir kurgu ile karşılandık. Her şey tavvuk karakterinin gözüyle planlanmıştı. Tavuk ile ilgili her türlü ürünü bulmak mümkündü. Bunun dışında kahvaltılık bir şeyler ve diğer yemek çeşitleri de unutulmamıştı. Her neyse kahvaltı için tamda istediğimiz tarzda sunulmuş çeşitlerden kendimize bir kahvaltı hazırladık ve afiyetle yedik. Sonra gözümüz açıldıktan sonra tesisi biraz incelemek ve fotoğraf çekmek için gezmeye başladım. 

Bir köşede Ravika zeytin yağlarına ait reklam- tanıtım ve satış köşesi olduğunu gördüm. Çalışanlarla konuşunca öğrendim ki, Keskinoğlu piliçleri ve Ravika yağları aynı guruba ait markalarmış.
Erkekler tuvaleti horoz, bayanlar tuvaleti ise tavuk karakterleri ile gösterilmişti.
Tesisin tüm duvarları Keskinoğlu gurubunun tavuk ve zeytinyağı üretim süreçlerini anlatan karikatürlerle süslenmişti.
Masalar markanın genel iletişimine uygun olarak rengârenk seçilmişti.
Bir köşede çocuklar için oyun alanı da düşünülmüştü.
Başka bir köşede tam da yol için inanılmaz bir hizmet olan tüm markalara uygun hızlı şarj etme makinesi yer alıyordu.
Tam ortada bir yerde coffe – bar .
Kısacası yol boyunda bir yolcunun ihtiyacı olan her şey düşünülmüş ve eğlenceli bir şekilde hizmete sunulmuştu. 

Keskinoğlu markasının yol boyunca verdiği bu hizmet ile markasına kattığı değeri inanın bu yazıda anlatmak mümkün değil. Marka muhtemel tüketicisine sattığı ürünün dışında o anda ihtiyaç duyulan başka bir şeyler daha sunuyor. En ihtiyacımız olan zamanda, dinlenme, rahatlama, çay kahve içme, eğlenme, telefon sarj etme gibi ihtiyaçlarını karşılıyor. 

Özellikle çocukların çok tükettiği bir ürün olan yumurta için yapılan bu iletişim muhtemelen onlarda disneyland etkisi yaratıyordur. 

Tesiste yaklaşık bir saat geçirdik o süre zarfında bana televizyonlardan binlerce GRP, internette yüz milyonlarca imp ile yapamayacağı iletişimi yaptı. Aynı zamanda sektöründe diğer markalara göre inanılmaz bir şekilde ayrıştırdı kendini. Datça da daha ilk market alışverişinde Keskinoğlu yumurta ve tavuk tercih ettim. Zannediyorum bu artık böyle devam edecek. Zaten yumurtalarda seri numarası uygulamasına ilk geçen markalardan bir olduğu için zaten tercihimdi. Şimdi ise yaptığı gerçekten bütünsel marka iletişim ile aramızdaki bağı daha da kuvvetlendirdi. Yaşadığım deneyim ile birlikte zihnimdeki sadece bir tavuk ve yumurta üreticisi konumundaki marka, artık neşeli, hijyenik, innovatif, müşterisinin yanında olan onunla ile her zaman iletişimde olan bir marka haline geldi. 

Artık markaların müşterilerine sadece uzman oldukları ürünleri veya hizmetleri sunan logolar olarak kalamayacağının güzel bir örneğiydi Tavvuk. 

Bir marka profesyoneli olarak bizler için iletişimde genelde ıskalanan önemli bir boyutu hatırlattığı ve zor zamanımızda bize kahvaltı etme fırsatını tanıdığı için teşekkürler Tavvuk.
Let’s take a tour at Tavvuk!! 

Horozlar

Tavuklar

Tavuklar- Horozlar

Karikatür Duvarlar

Karikatür Duvarlar_

Restoran

Coffe- bar

Ravika

Market

Şarz İlk Yardım

1951 Opel Kapitan

İstanbul’dan yola çıkarken belirlediğim bir güzergâh vardı.
İstanbul – Yeniçağa- Bartın – Amasra – Çakraz- Safranbolu- Kırıkkale- Ankara- Eskişehir- Bozüyük- Bursa- Mudanya-İstanbul.

Tatilin Batı Karadeniz kısmı ile ilgili bir şeyler ve resimler paylaşmak istiyorum.
İstanbul’dan Yeniçağa ya kadar otobandan gidiyorsunuz, oradan otobandan ve aynı zamanda da sıradanlıktan ayrılmış oluyorsunuz. Yol ayrımıyla birlikte Anadolu havasına girmeye başlıyorsunuz.
Mengen deki Dorukhan geçidinden sonra ise Karadeniz de olduğunuzu hissediyorsunuz. Geçitten sonra sağ tarafta köy kahvaltısı yapabileceğiniz yerler var. Kişi başı 12,5 lira. Fiyat mekâna göre biraz pahalı gelebilir ama lezzetli. Özellikle de yöreye özgü Manda Kaymağı ve Balı harikaydı. Buradan sonra Devrek ten geçiyorsunuz. Hatıa için veya varsa dedeniz için güzel bir baston alabilirsiniz.

Bartın merkezinden geçerek Amasra ya doğru gidiyorsunuz. Coğrafya derslerinden bildiğimiz dağlar kıyıya paralel klişesini yerinde görebileceğiniz bir manzara ile karşılaşıyorsunuz. Masmavi bir deniz ve hemen kıyıdan yükselen ve kıyıya paralel uzanan yeşilin her tonunu taşıyan dağlar. O dağların zirvesine çıktığınız zaman aşağıda ve karşınız da Amasra. Zannediyorum Fatih Sultan Mehmet in “lala!! çe?m-i cihan bu mu ola?” dedi?i ve hayretle kenti seyretti?i yerde burası.

İstanbul dan yola çıkarken aldığım benzin Amasra ya 20 km kala iyice azaldı ve uyarı ışığı yandı. Nasıl olsa Amasra’ya kadar idare eder dedim ve devam ettim. Amasra merkez de ilk önce 5 dk. dolaştım benzin istasyonu bulamayınca bir polis memuruna sordum, aldığımm cevap tam bir ŞOK. ” Bu ilçede benzin istasyonu yok. Günde en az on kişi gelip soruyor bana ama maalesef yok. “

Önce inanamadım, koskoca bir ilçe de nasıl benzin istasyonu olmaz diye, sonra eşimin “ Allahım inşallah benzin bitip te dağda kalmayız “ duaları arasında Bartın şehir merkezine kadar geri döndük. Benzini alıp hayretler içinde gezmeye davam ettik.

Amasra ya 10 km uzaklıkta küçük bir balıkçı köyü olan Çakraz daki pansiyonumuza yerleştik.  Çakraz plajı, doğası ve balığı ve Amasra salatası ile en az 3 gün sizi sıkmayacak güzellikte bir yer.

Amasradan sonraki durak Safranbolu. Amasra – Safranbolu arası yol inan?lmaz bir yol sadece bu yol bile turistik değere sahip diyebilirim. Her iki yanınızda da ağaçlar, sizin için ağaçtan bir kanyon yapmışgibiler. Umarım ileride de bu güzellikleri görmeye devam edebiliriz.

Safranbolu gerçekten güzel bir yer, eski çarşı( şehir ) ile yeni çarşının birbirinden bu kadar ayrışmış olarak kalması Türkiye şartlarında inanılmaz bir başarı. Konaklar, sokaklar, camiiler, hanlar, dükkanlar, cafeler, en azından 200 yıl öncesine götürüyor sizi.

Yazıyı fazla uzatmak istemiyorum, gerisini çektiğim fotoğraflar anlatır herhalde.